Toxum möcüzəsi

Quru taxta parçalarına oxşar toxumlar onlara şərait təmin ediləndə heyrətamiz şəkildə yaşıllaşır və növbənöv bitki əmələ gətirirlər. Yaxşı, görəsən bu kiçik, quru cisimləri bir taxta parçasından ayıran nədir? Toxumları digər cisimlərdən ayıran çox əhəmiyyətli bir xüsusiyyətləri vardır. Toxumların daxilində aid olduqları bitkinin hər budağına, hər yarpağına, bu yarpaqların sayına, formasına, qabığının hansı rəngdə olacağına, qida və su daşıyan borularının genişliyinə, sayına, bitkinin uzunluğuna, meyvə verib-verməyəcəyinə, verəcəksə bu meyvələrin dadına, qoxularına, formasına və rənginə və s. aid bütün məlumatlar vardır. Toxumlar əsasən toxum örtüyü, qida anbarı və məlumatların saxlandığı embriondan ibarət olurlar. Ancaq əsasən eyni quruluşda olmalarına baxmayaraq, hər toxumun qida anbarının miqdarı, toxumu örtən qoruyucu pərdənin cinsi, qalınlığı, onu örtən meyvənin forması, dadı bir-birindən çox fərqlidir. Toxum qabıqlarının forması, rəngi, tərkib hissələrindəki müxtəliflik, yəni hər şey bitkilərin yaşadığı mühitə və bitkinin növünə görə dəyişir.

Bu baxımdan, bütün toxumlar bir dizayn möcüzəsi kimi qarşımıza çıxırlar. İndi bu dizayn müxtəlifliklərinə nümunələr üzərində baxaq. Ərikdə bir nüvə, yəni bir toxum var və bu nüvə bərk qabığın içində çox yaxşı qorunur. Ətli qism isə şəkərlidir və yemək üçün əlverişlidir. Bu hissə quşlar, gəmiricilər, həşəratlar və digər heyvanlar üçün də yaxşı qidadır. Ancaq meyvənin iki qisimdən meydana gəlməsi bitki üçün də münasibdir. Çünki meyvənin yeyilməsi ilə birlikdə əriyin ortasındakı toxum ortaya çıxır. Toxum uyğun bir yerdə cücərərək yeni ağac kimi yetişir. Başqa nümunə kimi kivini göstərək. Kivinin içindəki nüvələri (toxumları) da yeyilir. Bunun üçün kivinin bir toxumu deyil, çox toxumu vardır. Ətli meyvə olan kividə toxumlar kiçikdir, amma bir yerdə və çox sayda olmaları onun bitki kimi cücərməsini təmin edir.

Toxumların ümumi dizaynlarındakı müxtəlifliklə bərabər, embrionu qoruyan toxumların örtükləri də ehtiyaca uyğun xüsusiyyətdə yaradılmışdır.

Toxumun içindəki məlumatların saxlandığı embrion son dərəcə qiymətlidir. Buna görə də, yeni bitki inkişaf edənə qədər bu embrionun diqqətlə qorunması vacibdir. Toxum örtüyünü əmələ gətirən maddə dözümlü olduğuna görə, toxum xarici mühitin mənfi təsirlərindən qorunur. Bundan başqa, örtüyü əmələ gətirən maddələr toxumların su üzərində dayana bilməsi və ya küləklə uça bilməsi üçün vacib faktordur.

Toxumların xarici örtükləri son dərəcə müxtəlif və diqqətçəkici xüsusiyyətlərə malikdir. Bəzi xarici pərdələr düşmənləri uzaqlaşdırmaq üçün acı maddə ilə örtülmüşdür. Bəziləri isə “tanen” adlanan maddə ilə zəngindir ki, bu maddə toxumlarda çürüməni məhdudlaşdırır. Toxumların qoruyucu xarici layları (toxum örtükləri) çox sərtdir. Bu xüsusiyyət toxumu qarşılaşacağı xarici faktorlardan qoruyur. Məsələn, bəzi toxumların inkişaflarının son mərhələsində xarici səthlərində möhkəm mumlu bir təbəqə yaranır, bunun sayəsində toxumlar su və qazın təsirinə qarşı müqavimət göstərirlər. Toxum örtükləri bitkinin növünə görə müxtəlif vasitələrlə örtülə bilər; paxla dənəsində olduğu kimi incə pərdə ilə, ya da albalı nüvəsində olduğu kimi odunvari və sərt qabıqla örtülə bilər. Suya dözümlü olan toxumların qabıqları digərlərinə görə daha sərt və qalındır.

Toxumlardakı dizayna gündəlik həyatımızda daha çox qarşılaşdığımız bir bitkidən – paxla dənəsindən misal gətirək: Paxla dənəsi növünə görə bir və ya iki örtüklə örtülmüşdür. Bu örtüklər eynilə bir palto kimi toxumu xarici mühitin soyuq hava, quraqlıq və çətin şəraitlərindən qoruyur. Bura, eyni zamanda, xarici mühit ilə olan bütün əlaqələrin qurulduğu bölgədir. Qısaca desək, toxumun böyüməsi mövzusunda bu örtük əhəmiyyətli rol oynayır. Paxla dənəsinin olduğu yerdən qoparıldığı nöqtədə oval bir iz görünür Bu, dənənin, yəni toxumun ana bitki ilə olan əlaqə nöqtəsidir. Diqqətli şəkildə araşdırıldı zaman burada “micropyle” deyilən kiçik bir dəliyin olduğu görünəcək. Bu dəliyi körpələrdəki göbək bağına bənzətmək mümkündür.

Bu xüsusi keçid yerindən yumurtacığın içindəki dişi hüceyrəni mayalandırmağa yarayan balon girir. Bundan başqa, su bu dəlikdən içəri girərək toxumun cücərməsini təmin edir. Toxum qabıqlarının qalınlığı da bitkinin növünə görə xüsusi şəkildə nizamlanmışdır. Hər bitkinin toxum qabığı onun inkişafını təmin edən qalınlıqdadır; nə çox qalındır, nə də çox nazik. Çünki qabığı qalın olan toxum çətin şəraitdə yaşaya bilir; ancaq bir dezavantaj olaraq həddindən artıq qalın qabıq embrionun çölə çıxmasına problem yarada bilər. Nazik qabıqlı toxum isə bir çox xarici faktor səbəbindən tez korlana bilər. Buna görə bütün toxumlar olduqları mühitə uyğun yaradılmışlar. Bura qədər izah edilənlərdən də açıqca görüldüyü kimi sadə xarici görünüşə sahib olan toxumların, əslində, hərtərəfli dizaynı vardır. İçindəki maddələrin nisbətlərindən qoruyucu üst təbəqələrinə qədər bütün toxumların xüsusiyyətləri olduğu iqlim şəraitinə, ətraf mühitə görə dəyişir. Yaxşı, bu müxtəliflik və detallar necə ortaya çıxmışdır?

Bu sualın cavabını belə bir misalla verək: Bir şəkil qalereyasına getdiyinizi və burada coxlu toxum rəsmi ilə qarşılaşdığınızı fərz edək. Hər şəkildə fərqli bitkinin toxumu ilə əlaqədar detallar çəkilmiş olsun. Qalereyanın sahibinə bu qədər müxtəlif rəsmi kimin çəkdiyini soruşduğunuzu düşünək. Əgər bu adam sizə “bu şəkillərin rəssamı yoxdur, bunlar təsadüf nəticəsində təkamüllə ortaya çıxmışlar” desə, nə düşünərsiniz? Əlbəttə, belə bir cavabın son dərəcə məntiqsiz və ağılsiz olduğunu dərhal anlayar və rəssamın olduğunu təkid edərsiniz.

Cansız toxum şəkillərinin “təkamül dizaynına” inana bilməyəcəyinizə görə, tamamilə canlı quruluşlarda, içində bir bitkiyə aid bütün məlumatları saxlayan, uyğun şərait və mühitlərdə cücərərək nəhəng ağacları, yüz minlərlə meyvəni, çiçəyi meydana gətirən toxumları anlamayan və şüursuz təsadüflərin var etdiyinə də inana bilməzsiniz. Göründüyü kimi, burada bu dizaynı, əslində, kimin etdiyi, necə etdiyi, bitkinin bu dizayna uyğun quruluşa necə gətirildiyi və bunun necə yerləşdirildiyi kimi sualların cavabının verilməsi lazımdır.

Nəticədə, toxumların quruluşunda təkamülçülərin təsadüf iddiaları ilə əsla açıqlana bilməyən çox açıq bir dizayn və plan vardır. Əlbəttə ki, bu plan şüursuz təsadüflərin nəticəsində, ya da hər hansı bir səbəblə ortaya çıxmamışdır. Toxumlardakı qüsursuz dizayn isə sonsuz ağıl və üstün güc sahibi olan Allaha aiddir. Bitkilərin həyatının hər mərhələsində görünən bu ağıl onları yaradan üstün güc sahibi olan Allahın varlığının aşkar sübutlarından biridir.

Göydən sizin üçün yağmur endirən Odur. Ondan (o sudan) siz də, içində (heyvanlarınızı) otardığınız ağaclar (və otlar) da içər (ağaclar və otlar da onun vasitəsilə bitər). (Allah) onunla (o su ilə) sizin üçün əkin, zeytun, xurma, üzüm və bütün meyvələrdən yetişdirir. Düşünüb-daşınanlar üçün bunda dəlillər vardır! (Nəhl surəsi, 10-11)

Advertisements

İnsan gözünün yaradılışı

İnsanın düzəldə bilmədiyi və 576 meqapiksel görüntünü təmin edən bir qurğu – göz – dizaynsız, plansız öz-özünə kor təsadüfi rastlantılar nəticəsində ortaya çıxa bilərmi?

İnsan gözü təqribən 40 ayrı həssas hissənin birləşməsindən ibarət kompleks sistemdir. Gözün görməsi üçün isə bu orqanı təşkil edən təqribən 40 əsas hissənin hamısı eyni anda birlikdə mövcud olmalı və ahəng içində işləməlidir. Göz bülluru bunlardan sadəcə biridir. Buynuz qişa, gözün selikli qişası, gözün qüzehli qişası, göz bəbəyi, gözün tor qişası, orta qişa, göz əzələləri, göz yaşı vəzləri kimi bütün digər hissələr olsa və fəaliyyət göstərsə, amma bircə göz qapağı olmasa, göz qısa müddət ərzində zərər görər və görmə funksiyasını itirər. Eyni şəkildə bütün orqanoidlər mövcud olsa, amma göz yaşı ifraz olunmasa, göz bir neçə saat ərzində quruyar, yapışar və kor olar.

Bu hissələrdən sadəcə birinin üzərində düşünək. Məsələn, göz bülluru. Biz çox vaxt fərqinə varmırıq, amma cisimləri aydın görməyimizi təmin edən şey göz büllurunun hər saniyə heç dayanmadan “avtomatik fokuslama” etməsidir. İstəsəniz, bununla bağlı kiçik təcrübə keçirə bilərsiniz: şəhadət barmağınızı havada tutun. Sonra bir barmağınızın ucuna, bir də arxasındakı divara baxın. Baxışınızı barmağınızdan divara doğru hər çevirdikdə “tənzimləmə” olduğunu hiss edəcəksiniz.

Göz cismə necə fokuslanır? Cisimləri aydın görməyimiz göz büllurunun hər saniyə dayanmadan “avtomatik fokuslama” etməsi ilə mümkün olur. Bu tənzimləmə göz büllurunun ətrafındakı kiçik əzələlər tərəfindən həyata keçirilir. Hər baxış dəyişdirdikdə bu əzələlər işə düşür və göz büllurunun qabarıqlığını dəyişdirərək işığın düzgün bucaq altında qırılmasını və istədiyiniz cismi aydın görməyinizi təmin edir. Göz bülluru bu tənzimləməni həyatınız boyu heç səhv etmədən hər saniyə həyata keçirir. Fotoqraflar eyni tənzimləməni fotoaparatlarda əl ilə edirlər və düzgün fokuslamanı əldə etmək üçün bəzən uzun müddət çalışırlar. Müasir texnologiya son 10-15 ildə avtomatik fokuslama edən kameralar istehsal etmişdir, amma heç bir kamera göz qədər sürətli və qüsursuz şəkildə fokuslaya bilmir. İnsan gözündən müqayisəedilməz dərəcədə primitiv quruluşu olan fotoaparatın TƏSADÜFƏN ortaya çıxdığını iddia etmək əlbəttə ağılsızlıq olar. Belə olan təqdirdə gözün YARADILMIŞ olduğunu necə inkar etmək olar?

Gözdən Fotoaparata: Görmə Texnologiyası

Onurğalı heyvanların gözləri, işığın “göz bəbəyi” adı verilən dəlikdən içəri girdiyi yumru toplara bənzəyir. Göz bəbəyinin arxasında isə lupalar yerləşir. İşıq əvvəlcə bu lupanın, daha sonra da göz yuvalarını dolduran mayenin içindən keçir və retinanın üzərinə düşür. Retinanın üzərində, “konus hüceyrələr” və “çubuq hüceyrələr” olaraq adlandırılan təxminən yüz milyon hüceyrə vardır. Çubuqlar işığı və qaranlığı ayırd edərkən, konuslar da rəngləri seçirlər. Bu hüceyrələr, üzərlərinə düşən işığın təsiriylə yaranan imici elektrik siqnallarına çevirib optik sinir şəbəkəsi vasitəsilə beynə göndərirlər. Gözlər işıq sıxlığını göz bəbəyini əhatə edən iris vasitəsilə nizamlayırlar. İris isə, quruluşunda mövcud olan kiçik əzələlər sayəsində böyüyüb kiçilə bilir. Bu, fotoaparatlara bənzər bir mexanizmdir. Aparata daxil olan işıq miqdarı, “diafram” adı verilən mexaniki bir iris vasitəsilə nizamlanmaqdadır. Fil Geyts (Phil Gates) – Wild Technology adlı kitabında, fotoaparatın, gözü təqlid edən sadə bir model olduğunu belə açıqlayır: “Fotoaparatlar, onurğalı gözlərinin primitiv və mexaniki bir versiyalarıdır. Bu maşınlar əslində eynilə göz kimi, qarşılarındakı aydınlıq xaricində, içinə işıq keçirməyən qutulardır. Görüntünü isə, retinanın əvəzinə bir film lenti üzərinə əks etdirirlər. Gözlərdə görüntüyə fokuslanma, lupanın formasının dəyişdirilməsi ilə mümkün olur. Fotoaparatlarda isə bu əməliyyat, lupanın filmə olan məsafəsini dəyişdirməklə reallaşdırılır.”

Gözün bu kompleks quruluşu qarşısında təkamül nəzəriyyəsinin “sadələşdirilə bilən” iddiası bütün mənasını itirir. Çünki göz işə yararlı olması üçün eyni anda bütün hissələri ilə birlikdə mövcud olmalıdır. Təbii seçmə və mutasiya mexanizmlərinin gözün bu qədər müxtəlif orqanoidini, bu orqanoidlərə son mərhələyə qədər heç bir “üstünlük” təmin etmədən əmələ gətirmələri, əlbəttə, qeyri-mümkündür. Prof. Əli Dəmirsoy bu həqiqəti aşağıdakı sətirləri ilə qəbul edir: “Üçüncü etiraza cavab vermək çox çətindir. Kompleks bir orqanın, faydalı olsa da, birdən-birə əmələ gəlməsi necə mümkün olmuşdur? Məsələn, onurğalılardakı göz bülluru, tor qişa, optik sinir və görmək üçün lazımlı olan digər hissələr birdən-birə necə əmələ gəlmişdir? Çünki təbii seçmənin görmə sinirindən ayrı şəkildə tor qişa üzərində seçici təsiri ola bilməz. Göz bülluru əmələ gəlsə belə, tor qişa olmadan faydası olmaz. Görmə üçün bütün orqanoidlərin birlikdə eyni anda təkmilləşdirilməsi labüddür. Ayrı-ayrı təkmilləşdirilən hissələr istifadəyə yararlı olmadığı üçün həm faydasız olar, həm də bəlkə zaman ərzində məhv olar. Eyni zamanda hamısını birdən təkmilləşdirmək də təxmin edilməyəcək qədər kiçik ehtimalların eyni anda mövcud olmasını tələb edir.”  Prof. Ali Demirsoy, Kalıtım ve Evrim, Meteksan Yayıncılık, Ankara, 1995, 7. Baskı, s.475.

Çox təsirli dezinfeksiya edici: göz yaşı

Bir çox insanın ancaq ağladıqda axan duzlu su hesab etdiyi göz yaşı, əslində, çox xüsusi mayedir. Başlıca funksiyası gözü mikroblardan qorumaqdır. Tərkibindəki lizozim fermenti bir çox bakteriya növünü parçalayır və mikrobları öldürür. Lizozim sayəsində göz infeksiyalardan qorunur. Bu maddə binaları mikroblardan təmizləmək üçün istifadə edilən güclü dezinfeksiya edici maddələrdən daha təsirlidir.

Bəs bu qədər güclü dezinfeksiya edici maddə necə olur ki, göz kimi həssas orqana heç zərər vermir və əksinə, onu mükəmməl qoruyur? Bu, Allahın üstün yaratma sənətidir. Göz yaşı gözün kimyəvi quruluşuna ən uyğun şəkildə yaradılıb. Yaradılışdakı möhtəşəm uyğunluq eyni şəkildə göz və göz yaşına da aiddir.

İnsan bədənindəki sümüklərin mükəmməl funksiyası

Bədənin hərəkəti və qorunması kimi mühüm funksiyanı yerinə yetirən sümüklər bu işi asanlıqla görəcək keyfiyyət və möhkəmlikdə yaradılmışlar. Məsələn, omba sümüyü dik formada bir ton ağırlığa tab gətirə bilir. Belə ki, atılan hər addımda bu sümüyümüzə bədən ağırlığımızdan üç dəfə çox ağır yük düşür. Hətta şüvüllə hündürlüyə tullanan bir idmançı yerə enərkən çanaq sümüyünün hər kv sm-i 1400 kq-lıq təzyiqə məruz qalır.

Skelet bütün olaraq mükəmməl bir funksiyaya sahib olmaqla yanaşı, onu meydana gətirən sümüklər də üstün bir quruluşa sahibdir. Bədənin daşınması və qorunması kimi çox vacib bir vəzifəni öhdəsinə götürən sümüklərimiz bu işi rahatlıqla yerinə yetirə biləcək vəziyyətdə və möhkəmlikdə yaradılmışdır. Hətta bədənin təmasda olacağı çətin vəziyyətlər də hesablanmışdır. Məsələn, omba sümüyü şaquli vəziyyətdə bir ton ağırlığı qaldıra biləcək bir vəziyyətdədir. Necə ki, atılan hər addımda bu sümüyümüzə bədən ağırlığımızdan üç dəfə artıq yük düşür. Hətta şüvüllə tullanan bir atlet yerə enərkən omba sümüyünün hər kvadrat santimetri 1400 kiloluq bir təzyiqə məruz qalır. O halda, sümük deyilən və tək bir hüceyrənin bölünməsi nəticəsində ortaya çıxan bu sistemi bu qədər qüvvətli edən nədir?

Sümüklərin daxili quruluşu insanların binalarda və körpülərdə istifadə etdiyi qəfəs quruluş sisteminə bənzər bir quruluşda yaradılmışdır. Sümük içindəki sistem insanın inkişaf etdirdiyindən daha üstün və daha mürəkkəbdir. Bu sayədə sümüklər həm möhkəm, həm də insanın rahatlıqla istifadə edə biləcəyi yüngüllükdə olurlar. Əgər əksinə olsaydı, yəni sümüklərin içi xarici kimi sərt və tamamilə dolu olsaydı, həm sümüklərin ağırlığı insanın daşıya biləcəyindən daha ağır olardı, həm də sümüyün quruluşu sərt olub ən kiçik bir zərbədə çatlaya və ya qırıla bilərdi.

Bədənin hərəkəti və qorunması kimi mühüm funksiyanı yerinə yetirən sümüklər bu işi asanlıqla görəcək keyfiyyət və möhkəmlikdə yaradılmışlar. Sümüklərin quruluşunun mükəmməlliyinin tam şəkildə başa düşülməsi üçün belə bir bənzətmə edək. İnsanın istifadə etdiyi ən möhkəm və faydalı materiallardan biri poladdır. Çünki polad həm möhkəm, həm də elastik maddədir. Ancaq sümüklər bərk poladdan daha möhkəmdir və 10 dəfə artıq elastikliyə malikdir. Sümüklər poladdan ağırlıq baxımından da üstün quruluşdadır. Bir polad karkas insan skeletindən 3 dəfə ağırdır. Sümüklərin qüsursuz quruluşunu dövrümüzün inşaat obyektləri ilə müqayisə etmək də mümkündür. XX əsrin ikinci yarısına qədər böyük və hündür binalar inşa etmək insan üçün böyük xərc və uzun vaxt tələb edən çətin bir işi idi. Lakin texnologiyanın inkişafı ilə tikinti sahəsində bir çox üsul inkişaf etdirildi. Bu üsulların ən mühümlərindən biri “qəfəs sistemlər” kimi tanınan sistemdir. Bu üsula əsasən, konstruksiyanı saxlayan dayaqlar tək hissəli deyil, bir-birinin içinə keçmiş, qəfəs formasındakı dirəklərdən ibarətdir. Kompyuterlərdə işlənən mürəkkəb hesablamalar sayəsində bu üsuldan istifadə edilərək tikilən böyük körpülər və sənaye obyektləri daha möhkəm və ucuz başa gəlir. Sümüklərin daxili quruluşu da insanların binalarda və körpülərdə istifadə etdiyi qəfəs sisteminə əsasən qurulmuşdur. Bir sümüyü kəsib tədqiq etdikdə daxili quruluşunda olduqca maraqlı sistem görmək olar. Minlərlə kiçik çubuq iç-içə keçərək mürəkkəb sistem əmələ gətirir. Məhz bu forma sümüklərin içində qurulmuş qəfəs sistemidir. Bu sayədə sümüklər həm çox möhkəm, həm də insanın asanlıqla hərəkət etməsinə imkan verəcək qədər yüngüldürlər. Əgər bunun əksi olsaydı, yəni sümüklərin içi xarici kimi bərk və tamamilə dolu olsaydı, həm sümüklərin ağırlığından insan hərəkət edə bilməzdi, həm də sümüyün quruluşu bərk olduğundan ən kiçik zərbədən çatlayar və yaxud sınardı. Müasir texnologiyanın təqlid etməyə çalışdığı insan skelet sisteminin təsadüfən meydana gəlməsi mümkün deyil, bu sistem üstün ağıl sahibi olan Allah tərəfindən yaradılmışdır.

Nəsil artırma sistemi kor təsadüflə meydana gələ bilərmi ?

Hər bir bitki və heyvan hüceyrəsində genetik kodlar məlumat paketləri deyə biləcəyimiz xromosomlar şəklində paketlənir. Canlının bütün xüsusiyyətləri bu kodlarla hər bir hüceyrənin içində saxlanır. Cinsi çoxalmada dişi və kişidən gələn hüceyrələr birləşib balanı meydana gətirir. Əgər döllənən çoxalma hüceyrələri də digər hüceyrələr kimi eyni xromosomlara sahib olsaydı, hər bala ana və atasının iki qatı qədər xromosom sahibi olardı. Halbuki ana və ata balanın genetik quruluşunda bərabər miqdarda iştirak edir. Məsələn, normal bir insan hüceyrəsində 46 xromosom var. Ancaq, anadan gələn yumurta hüceyrəsi 23 xromosom və atadan gələn sperma hüceyrəsi də 23 xromosom ehtiva edir. Cinsi yolla çoxalan milyonlarla bitki və heyvanlarda eyni sistem işləyir.

Bildiyin kimi, kişi bədəni yetkinlikdən yaşlılığa qədər davam edən müddətdə sperma hüceyrəsi istehsal edir. Qadın bədəni isə, daha embrion halındaykən təxminən iki milyon potensial yumurtaları istehsal edib yarı inkişaf etmiş şəkildə saxlayır. Sperma hüceyrəsi 23 xromosomdan ibarətdir. Ancaq, saxlanılan dişi yumurtası 46 xromosom ehtiva edir. Yetkinlikdən sonra saxlanılan yumurtalardan biri yetkin hala gəlib ifraz olunur. İfraz olunan yumurta maraqlı bir şəkildə dərhal ikiyə bölünür, ancaq normal hüceyrə bölünməsinin əksinə olaraq, hər bir hüceyrəyə yalnız 23 xromosom köçürür. Daha da maraqlısı, bu bölünmədən iki hüceyrəyə bərabər miqdarda xromosom düşdüyü halda, sitoplazma və orqanelləri, çoxu yalnız irəlidə yetkinləşib döllənməyə hazır hala gələcək hüceyrəyə gedir. [1]

Bir digər maraqlı məqam odur ki, dişi yumurtası yalnız öz növünün spermasını qəbul edir. Başqa canlıların sperması ilə əsla döllənmir. Çünki hər bir dişi yumurtasında kimyəvi kilidlər var. Sperma isə kimyəvi açar daşıyıcısıdır. Əgər açar kilidə uyarsa, yəni eyni növün spermi isə, dişi yumurtasının qapısı açılıb döllənmə reallaşır.

Sperma yumurtaya uyğun dizayn olunarkən, eyni zamanda, yumurta da həyata toxum olmağa hazır vəziyyətə gətirilir. Qadının xəbəri yox ikən yumurtalıqlarda əmələ gələn yumurta əvvəlcə qarın boşluğuna buraxılır, dərhal sonra da ana bətnində uşaqlıq boruları ilə tutulur. Daha sonra yumurta hüceyrə uşaqlıq yolunun daxili səthindəki tüklərin hərəkəti ilə irəliləyir. Yumurta hüceyrənin ölçüsü bir duz dənəciyinin yarısına bərabərdir.

Yumurta hüceyrə ilə sperma uşaqlıq yolunda görüşürlər. Burada yumurta xüsusi maye ifraz etməyə başlayır. Bu maye vasitəsilə spermalar yumurtanın yerini tapırlar. Bu cəhətə diqqət edək, yumurta xüsusi maye ifraz etməyə başlayır deyərkən insandan və ya şüurlu varlıqdan danışmırıq. Bu kiçik zülal yığınının öz-özünə belə bir şeyə qərar verməsi, habelə, spermanı cəlb edən kimyəvi birləşmə hazırlayıb ifraz etməsi təsadüflə açıqlana bilməz. Ortada açıq-aşkar yaradılış var.

Allah Təala (c.c) orqanizmin çoxalma sistemini xüsusilə yumurta ilə spermanı görüşdürəcək şəkildə yaratmışdır. Qadın çoxalma sistemini spermalara, spermaları da qadın orqanizminə uyğun yaratmışdır.

Heç bir riyaziyyat təhsili almamış ağılsız hüceyrələr necə olmuş da artma hüceyrələri üçün normal xromosom sayının yarısını hesaplaya bilmişlər? Həm niyə hər biri fədakarlıq edib genetik kodlarının yalnız yarısını balaya köçürməyə razı olmuş? Ayrıca, necə olmuş ki, kişi və dişi heyvan və bitki hüceyrələri bir-birləriylə xəbərləşib eyni rəqəmdə razılaşmışlar ? Həm necə olmuş da cinsi yolla çoxalan hər canlı növü özlərinə məxsus kimyəvi açarlar inkişaf etdirmiş ?

İngiliscədə cib telefonuna “cell phone” deyirlər. Sözbəsöz tərcümədə “hüceyrə telefonu” mənasına gəlir. Bəlkə də hüceyrələrdə görünməz cib telefonları var. Kişi və dişi organizmalardaki hüceyrələr bir-birləriylə xəbərləşib xromosom sayında razılaşmışlar.

Ana və atadan gələn xromosomlar ana bətnində yeni mayalanmış yumurta hüceyrə formasındadır. Bu hüceyrə sürətlə bölünməyə başlayır və hüceyrələr bölündükcə  müxtəlifləşir, yəni müxtəlif funksiyalar qazanır və orqanizmin hansı hissəsində olmalıdırlarsa, o hissəyə gedirlər. Bir-birinin eyni olan hüceyrələrdən ibarət ət yığını olmaq əvəzinə bir qismi, məsələn, göz hüceyrəsi məhz lazımi yerə, bir qismi isə ürəyi təşkil edərək döş qəfəsindəki yerinə gedir və ya dəri hüceyrəsi olub bütün bədəni örtür. Hüceyrələrin proqramlanmış şəkildə müxtəlif zülallar hasil edib fərqli orqanlara çevrilməsinə tibbi dildə “müxtəlifləşmə” və ya “morfogenez” deyilir. Hüceyrələr bu bölünmə mərhələsində çox dəqiqliklə və müştərək işləyirlər. Bəs bu qədər mükəmməl nizam və mütəşəkkillik necə baş verir? İsrailli biofizik dr. Li Spetner də buradakı möcüzəvi yaradılışa belə diqqət çəkir:

“İnkişaf proqramı necə işləyir? Necə olur ki, bu qədər mükəmməldir? Gördüyümüz kimi, inkişaf iki yerə bölünən bircə hüceyrədən başlayır. İkisi daha sonra dörd yerə bölünür və beləcə davam edir. Bir mərhələdən sonra hüceyrələr müxtəlifləşir, daha doğrusu, xassələrini dəyişdirirlər. Nəticədə, hüceyrələrin bir qismi bir toxuma və ya orqana, digər hüceyrələr isə başqa orqanlara çevrilir. Bu hər dəfə, demək olar ki, eyni qüsursuzluqla baş verir. Bu, necə olur?” (Lee M. Spetner, Not By Chance, Shattering The Modern Theory of Evolution, The Judaica Press İnc., 1997, səh. 234)

Bu sualların cavabı çox açıqdır: canlılar qüsursuz şəkildə yaradılıblar və yaradılışlarındakı sənət və elm hər şeyin Rəbbi olan uca Allah’a aiddir. Bir ayədə belə xəbər verilir: ”O, göyləri və yeri haqq-ədalətlə xəlq etdi, sizə surət verdi, surətlərinizi də gözəl yaratdı. Axır dönüş də Onun hüzurunadır!” (Təğabun surəsi, 3)

Həm də xromosom sayı bir çox canlı növündə tamamilə fərqlidir. Məsələn, meyvə milçəklərində 8, soxulcanlarda 36, pişiklərdə 38, siçanlarda 42, dovşanlarda 44, şimpanzenin 48, kəpənəklərdə 380 xromosom var. Buğdada 42 və siqaret tütünündə 48 xromosom varkən, bəzi bitkilərdə xromosom sayı mini keçir. Meyvə milçəklərinin işi asan ola bilər. Bölmə əməliyyatını nisbətən asan edə bilərlər. Yüzlərlə və ya minlərlə xromosomu olan bitki və heyvan hüceyrələrinin işi çox daha çətindir. Daha yaxşı dərəcədə riyaziyyat bilmələri lazımdır.

Darvinist elmin cavabını verə bilmədiyi min bir sual var. Neo-darwinçilərin qabaqcıl adlarından John Maynard Smith, metobolizma, çoxalma sistemi, genetik kodlar, hüceyrələr, ökaryotik hüceyrələr, cinsiyyət, çox hüceyrəli orqanizmlər , heyvan birlikləri və dilin inkişafının radikal dəyişmələr olduğunu qəbul edir [2]. Təkamül nəzəriyyəsi , bütün canlıların bir zamanlar bir-birindən törədiyini iddia edir. Halbuki hazırda mövcud olan canlılardan bilirik ki, iki növdən başqa bir növ meydana gəlməsi istisnadır. Qatır nümunəsində olduğu kimi, yeni bir növ meydana gəldiyində, ümumiyyətlə sonsuz olur. Yəni şoxalma ilə nəslini davam etdirə bilmir. Çünki xromosom ədədləri fərqli olur. Qatır nümunəsində, 32 cüt xromosom atdan və 31 cüt xromosom eşşəkdən gəlir. Cəmdə, 63 xromosom olur. Xromosom sayı tək sayı olunca nəsilin davamı mümkün olmur.

Elmin hələ sirrini həll edə bilmədiyi cinsi çoxalma sisteminin xariquladə fəaliyyəti belə tək başına hədsiz elm, qüdrət və hikmət sahibi Allahı bilmək üçün kafi ola bilər.

Mənbələr:

1. Gerald L. Schroeder , A.g.e. , s. 74.
2. John Maynard Smith , The Major TRANSITIONS in Evolution and The Origins of Life , Oxford University Press 1998.
3. Why Mouse Matters

http://www.genome.gov/10001345

7. Initial sequencing and comparative analysis of the mouse genome

http://www.nature.com/nature/journal/v420/n6915/full/nature01262.html

8. Genome

https://www.broadinstitute.org/education/glossary/genome

9. Gene

http://www.phoenix5.org/glossary/gene.html